فلورسانس القایی لیزری سطحی(PLIF)یک روش تشخیص و بررسی نوری است که به طور گسترده ای برای تجسم و تصور جریان و اندازه گیری های کمی مورد استفاده است.نشان داده شده است که PLIF برای اندازه گیری سرعت، غلظت، دما و فشار سیالات مورد استفاده قرار می گیرد.در PLIF، جریان با یک صفحه نوری لیزری روشن می شود که طول موج لیزردر محدوده  طیف جذبی نمونه مورد آزمایش تنظیم شده است.یک قسمت از مولکول های نمونه جریان یافته، نور جذب را جذب می کند و به یک تراز انرژی الکترونی بالاتر تحریک می شوند. مولکول ها یا اتم های تحریک شده معمولا بعد از چند نانو ثانیه تا میکرو ثانیه، از حالت برانگیخته گذار کرده که همراه با انتشار نور در طول موج بزرگتر از طول موج تحریک است.

پیکربندی PLIF معمولی شامل یک منبع نور (معمولا یک لیزر)، ترتیبی از لنزها برای تشکیل صفحه نوری، محیط فلورسنت، ابزار جمع آوری نور فلورسانس و یک آشکارساز است. نور لیزر (معمولا یک پرتو) از طریق مجموعه ای از لنزها و یا آینه ها برای تشکیل یک صفحه ی نوریو روشن کردن محیط مورد استفاده است.محیط مورد بررسی یا نمونه می تواند مادهای با خاصیت فلورسانس ذاتی باشدیا اینکه ماده شامل مواد فلورسنت باشد.سیگنال معمولا توسط یک دوربین CCD یا CMOS ضبط می شود که برای بررسی خواص مختلف نمونه مورد استفاده قرار می گیرد.

تکنیکPLIF اطلاعات بسیار مهمی از نمونه مورد نظر با دقت زمانی حدودا یک نانو ثانیه و دقت فضایی حدودا یک میلی متر فراهم می کند.سایر تکنیک های توضیع فضایی spatially resolvedمانند CARS ، پراکندگی رامان و پراکندگی ریلی معمولا سطح سیگنال بسیار پایین دارند و برای بررسی های دو بعدی استفاده می شود.